Als ik in gesprek ben met mensen die niet zoveel van autisme afweten, krijg ik vaak de opmerking: ‘mensen met autisme voelen weinig, toch?’ of ‘mensen met autisme kunnen zich toch niet inleven in een ander?’
Mijn ervaring is anders
Veel mensen met autisme voelen de emoties van de anderen zeker, maar weten niet goed hoe ze hier vervolgens mee om moeten gaan. Ze uiten zich dan niet, of op een andere manier, waardoor het idee kan ontstaan dat zij zich niet of onvoldoende kunnen inleven.
Intense beleving
Mensen met autisme ervaren de wereld heftiger. Door problemen in de prikkelverwerking kunnen ze totaal overprikkeld raken van prikkels die andere mensen niet eens waarnemen. Zintuiglijke overprikkeling zoals licht en geluid, of emotionele waarnemingen, zoals boosheid of intens verdriet. Dit zorgt voor stress, angst of paniek.
Door deze intense beleving van de wereld kan het lijken alsof iemand met autisme een beperkte ‘theory of mind’ heeft, omdat diegene zich terugtrekt of vermijdingsgedrag vertoont, terwijl diegene juist door empathische gevoelens en gedachten overspoeld wordt. Mensen met autisme voelen niet te weinig, maar juist te veel.
Intense World Theory
De Intense World Theory (Markram en Markram) gaat er vanuit dat er in het autistisch brein meer verbindingen worden gemaakt en dat de hersencellen heftiger op elkaar reageren. Dit zorgt voor een overdreven waarneming (hyper-perception), overdreven aandacht (hyper-attention), extreem geheugen (hyper-memory) en extreme emotionaliteit (hyper-emotionality).
Deze zaken worden sterker ervaren dan neurotypische mensen. Het kan zo intens worden ervaren dat ze zich er het liefst van willen afkeren. Dat zou kunnen verklaren waarom mensen met autisme (sociale) situaties vermijden of zich er uit terugtrekken.
Het is alsof de volumeknop van de gewaarwording op maximum wordt gezet.
lees hier verder